Atrakcje turystyczne
SZCZELINIEC WIELKI
Szczeliniec Wielki to najwyższy szczyt na terenie Gór Stołowych. Ma wysokość 919 m n.p.m. Razem z Małym Szczelińcem o wysokości 896 m wznosi się o 150 m wyżej nad Karłowem. Tworzy szeroki, płaski masyw razem z licznymi wąskimi szczelinami i wąwozami (do 18 m). Na samym dnie do lata leży śnieg. Szczeliniec Wielki, który posiada większą różnorodność form jest udostępniony dla turystów. W wyniku wietrzenia powstała tu również grupa skał o kształtach przypominających zwierzęta i ludzi. = 5 kmNa tym terenie jest możliwość znalezienia „Mamuta”, Kwokę”, „Słonia” a także „Wielbłąda” i wiele innych. Najwyższym punktem jest skała nazywane Fotelem Pradziada. Wchodzi się na nią po metalowych schodkach. Najwyższe szczytowe partie obejmuje rezerwat krajobrazowy, który zajmuje powierzchnię 50 ha. Zwiedzanie na całym terenie jest odpłatne. Na samym początku z Karłowa wchodzi się za znakami w kolorze żółtym, następnie od granicy rezerwatu za drogowskazami. W sumie trzeba przemierzyć ok. 665 kamiennych schodów. Wykonał je w XVIII wieku sołtys Karłowa niejaki Franz Pabel. W ten sposób udostępniając niezdobyty do tego czasu masyw. Na szczycie z tarasów widokowych można podziwiać wspaniałe panoramy na większość pasm w Sudetach. Prz
RADKOWSKIE SKAŁY
U podnóża Radkowskich Skał można zwiedzić bardzo malowniczą „Szosę stu zakrętów”, która prowadzi z Radkowa do Kudowy Zdrój przez Karłów. Jest to bardzo malownicza trasa. = 6 kRazem z Filarami Skalnymi utworzyły one północno-zachodnią krawędź piętra Gór Stołowych w postaci okazałego muru skalnego. Ma on wysokość do 100 m. Tworzy go ciąg piaskowcowych filarów, baszt oraz fantazyjnie ukształtowane skały. Poszczególne skały lub ich poszczególne grupy są porozdzielane żlebami, które są bardzo strome. Wielkie baszty skalne Radkowskich Skał są jednym z najbardziej atrakcyjnych miejsc w Górach Stołowych pod względem widokowym. Do Radkowskich Skał można dostać się poprzez liczne ścieżki prowadzące od „Drogi nad urwiskiem”, która biegnie powyżej.
RUCHOMA SZOPKA W WAMBIERZYCACH
Ruchoma szopka jest największa i najstarszą szopką w Polsce. Jej twórcą jest zegarmistrz Longin Wittig. Rzeźbienie małych figurek traktował on swego czasu jako swoje największe hobby. W swoich wolnych chwilach wykonywał szopki dla miejscowych kościołów a także dla osób prywatnych. Jak tradycja wskazuje gdy zmarła jego żona, podjął on decyzję o tym, żeby skonstruować ruchomą szopkę dla swego syna. Chciał on w ten sposób go pocieszyć żeby chłopiec łatwiej zapomniał o stracie swojej ukochanej matki. Zabawka bardzo spodobała się maluchowi. Jednak twórca jej nie poprzestał na tym, więc zaczął ją uzupełniać o inne postacie. W ciągu 28 lat pracy jego dzieło przybrało ogromne rozmiary, a efekty pracy tego zegarmistrza można obecnie podziwiać. Na całą szopkę składa się przeszło 800 figurek. 300 z nich jest ruchoma.Prosty mechanizm sprawia, że figurki poruszają się. Działa na takiej zasadzie, że przez nakręcenie korbą podciągane są ciężarki. Opadając pod własnym ciężarem uruchamiają całość. W szopce w kilku scenach przedstawione jest nie tylko życie Świętej Rodziny, ale również sceny rodzajowe, przy wykorzystaniu do nich typowo śląskiego pejzaże. Oprócz Narodzin Chrystusa można zobaczyć dodatkowo kłaniających się trzech mędrców, pracującego Józefa z Maryją z ich małym synkiem. Ponadto można także dojrzeć ostatnią wieczerzę i drogę na Golgotę. Są ponadto sceny drastyczniejsze, jak bardzo realistycznie ukazana rzeź niewiniątek.
« poprzednia 1 2 3 4 5 następna »
